ماریا آنجلس سامپریو
رییس شورای جنسیتی فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران
روزهای سخت جهان به دلیل همه‌گیری بیماری کرونا، روزنامه‌نگاران را نیز تحت تأثیر قرار داده است. روزنامه‌نگاران از نیجریه تا اندونزی، از اسپانیا تا پرو، مجبور شده‌اند شیوه کار خود را تغییر دهند.
خانه‌ها و اتاق های خبر برای روزنامه‌نگاران تلفیق شده‌اند و در بسیاری از موارد آن‌ها مجبور شده‌اند برای تهیه گزارش با حداقل امکانات محافظتی به خیابان‌ها بروند. اما چه اتفاقی برای زنان روزنامه‌نگار افتاده است؟
ما در شورای جنسیتی فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران(IFJ) می‌خواهیم بدانیم که در وضعیت موجود روزنامه‌نگاران زن چگونه کار خود را انجام می‌دهند.
داده‌های آخرین نظرسنجی که منتشر کردیم آن‌چه را که قبلاً درباره آن مردد بودیم را تأیید می‌کند: استرس و فشار با کار از داخل خانه افزایش یافته و این موضوع سلامت زنان روزنامه‌نگار را تحت تأثیر قرار داده است.
همزیستی زندگی خصوصی و حرفه‌ای، از دست دادن شغل و دستمزد و تغییر در شرایط و نحوه کار، به عنوان اصلی‌ترین نابرابری‌ها در حوزه روزنامه‌نگاری شناخته شده‌اند.
تنها خبر خوب این است که از زمان شیوع کرونا موارد آزار و اذیت افزایش نیافته است.
یکی از مهم‌ترین تاثیرات این بیماری همه‌گیر این است که زنان روزنامه‌نگار با اتحادیه‌ها و سازمان‌های خود احساس نزدیکی نکرده اند و بیشتر آن‌ها اذعان داشته‌اند که اتحادیه‌ها در استراتژی‌های مربوط به شیوع بیماری همه‌گیر به برابری جنسیتی نپرداخته‌اند.
اتحادیه‌های روزنامه‌نگاران و فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران به عنوان سازمان‌های پیشرو و بر اساس یافته‌های این نظرسنجی باید استراتژی‌های جنسیتی خود را تقویت کنند و برای جلوگیری از شرایطی که زنان روزنامه‌نگار در آن احساس ناتوانی می‌کنند، اقدام کنند.
در هفته‌های گذشته من در سمینارهای مجازی مختلف شرکت کرده‌ام که در آن رهبران زن از بخش‌های مختلف، بر احساس ناتوانی بیشتر در زمان همه‌گیری تاکید کرده‌اند. با این وجود، آن‌ها همچنان برای ادامه مبارزه برای برابری مصمم‌اند.
من نگران این مساله‌ام که این بحران بهداشتی که تاثیر انکارناپذیری بر اقتصاد دارد، باعث کاهش پیشرفت و از دست رفتن دستاوردهای برابری زن و مرد در جامعه و محل کار شود.
در مورد روزنامه‌نگاران، این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ زنان بیش از این که در مقام تصمیم‌گیری در حوزه رسانه باشند در جایگاهی قرار دارند که در مورد آن‌ها تصمیم گرفته می‌شود و این موضوع ممکن است در شرایط پیشرو در تقاضا برای حضور بیشتر زنان در رسانه‌ها تأثیر بگذارد.
ما نمی‌توانیم در استراتژی‌های برابری جنسیتی گامی به عقب برداریم.
با وجود چالش این بحران در زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی، مبارزه برای برابری جنسیتی باید جزیی از زندگی روزمره سازمان‌های روزنامه‌نگاران باشد. ضرورت این مبارزه تنها مساله زنان نیست بلکه وظیفه مردان نیز است.
ما به عنوان متخصصان رسانه وظیفه داریم حقیقت را در مورد جوامع خود بگوییم و آن را به صورت بی‌طرفانه به تصویر بکشیم، اما این تنها زمانی اتفاق خواهد افتاد که چالش‌های رفتار برابر با زنان و مردان را درک کنیم.
استراتژی برابری جنسیتی وظیفه همه است و باید در اتاق‌های خبر، در ارتباط با منابع اطلاعات، در میان همکاران و البته در شبکه‌های اجتماعی رعایت شود.
تحقیقات امروز ما را تشویق می‌کند تا این نبرد را ادامه دهیم و من اطمینان دارم زمانی که این موضوع همه‌گیر شود پیروز خواهیم شد.
متن کامل این مطلب را در اینجا بخوانید.
