۱۰۰ نفر از اهالی رسانه و روزنامه‌نگاران در ایران با نوشتن نامه‌ای نسبت به عملکرد انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در رسیدگی به مشکلات صنفی و معیشتی خبرنگاران و اخراج روزنامه‌نگاران از رسانه‌ها انتقاد کردند.
دربخشی از این نامه آمده است: «اخراج چند ده خبرنگار و روزنامه‌نگار، خبر مشترک این روزهای رسانه‌های ایران است. اتفاقی که دومینووار رخ می‌دهد. بسیاری از خبرنگاران نه قرارداد محکمی دارند و نه حقوق قابل توجهی، اما همین قرارداد و حقوق نیم‌بند هم هر روز در گرداب تصمیمات مدیریتی ویران می‌شود.»
این روزنامه‌نگاران همچنین به مشکلات بیکاری، فشارهای دولت و بیمه و تنگنای معیشتی خبرنگاران اشاره کرده و از عدم پیگیری آن‌ها از سوی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران انتقاد کردند.
روزنامه‌نگاران امضا کننده نامه با نقد عملکرد انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران نوشته‌اند که عملکرد و مواضع این نهاد «در قبال بی‌ثباتی قراردادهای کاری، دستمزدهای کم و غیرقانونی و اخراج‌ها- بیانیه‌هایی که جز به «متأسفیم» و «امیدواریم» ختم نشد- از ماهیت کارگری خارج‌شده است.”
امضاکنندگان همچنین به عدم وجود تشکل سراسری و استانی برای حمایت از حقوق خود اشاره کرده و نوشته‌اند: «این انتظار وجود داشت که «انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران» با نظارت دقیق و پیگیری‌های مستمر از ادامه روند نادیده گرفته شدن حقوق روزنامه‌نگاران چه از سوی همکاران صنفی و چه از سوی نهادهای دیگر جلوگیری کند اما نه‌تنها این اتفاق رخ نداد بلکه وجود انجمن و ضعف عملکرد آن، امید اهالی رسانه را برای داشتن حمایت صنفی از بین برد.»
