آزار و اذیت بر پایه جنسیت و قلدری‌های آنلاین یکی از مشکلات جدی است که فعالیت شغلی روزنامه‌نگاران زن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
سوء استفاده‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی باعث شده بسیاری از روزنامه‌نگاران زن حساب‌های کاربری خود را ببندند و سکوت کنند.
این موضوع برای روزنامه‌نگاران دگرباش و رنگین‌پوست نیز صادق است.
طبق آمار فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ)، ۴۴ درصد زنان روزنامه‌نگار نوعی از آزار و اذیت آنلاین را تجربه کرده و دو سوم آن‌ها هرگز شکایت رسمی ثبت نکرده‌اند.
این درحالی است که نزدیک به ۸۵ درصد از گزارش‌دهندگان خشونت و آزار، معتقدند که اقدام کافی علیه مجرمان صورت نگرفته است.
طبق این آمار، رایج‌ترین خشونت‌های مبتنی بر جنسیت که از سوی زنان روزنامه‌نگار تجربه شده به شرح زیر است:
خشونت کلامی: ۶۳ درصد
آزار روانی: ۴۱ درصد
آزار جنسی: ۳۷ درصد
آزار اقتصادی: ۲۱ درصد
خشونت جسمی: ۱۱ درصد
۴۵ درصد آزارگران افرادی خارج از محل کار، منابع خبری، سیاستمداران و مخاطبان رسانه بوده‌اند. این درحالی است که ۳۸ درصد آزارگران رییس، کارفرما و یا سرپرست هستند.
۳۹ درصد آزارگران با حساب‌های کاربری ناشناس یکی از انواع خشونت را اعمال کرده‌اند.
به طور کلی آزار و اذیت آنلاین را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد:
• قلدری آنلاین به هر نوع رفتاری که موجب تهدید، تحقیر و یا ارعاب شود، اطلاق می‌شود.
• آزار و اذیت جنسی به طور مختصر هر نوع رفتار یا اظهارنظر جنسی ناخواسته را شامل می‌شود.
• یکی دیگر از موارد آزار «داکسینگ» (Doxing) نام دارد. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که اطلاعات شخصی مانند آدرس و شماره تلفن، بدون رضایت شما از طریق اینترنت به دیگران ارسال شود.
• تهدید جنبه دیگری از خشونت آنلاین است و هنگامی رخ می‌دهد که کسی شما یا خانواده شما را با حمله خاصی تهدید کند.
• نفرت پراکنی و گفتمان نفرت رایج‌ترین نوع خشونت آنلاین است. زمانی که عبارتی جنبه خاصی از هویت شما مانند نژاد، قومیت، هویت جنسیتی، مذهب، گرایش جنسی و ناتوانی را مورد حمله قرار می‌دهد، شما وجهی از خشونت آنلاین را تجربه می‌کنید.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران نکاتی را برای گزارش آزار و اذیت آنلاین در رسانه‌های اجتماعی توصیه می‌کند.
هشت نکته در مورد نحوه گزارش آزار و اذیت در شبکه‌های اجتماعی
۱-براساس تعاریف بالا، نوع خشونت و آزار آنلاینی که تجربه کرده‌اید را شناسایی کنید.
۲-با گرفتن عکس از پیام‌ها و ثبت اتفاق رخ داده مستندسازی کنید. در صورتی که ماهیت آزار جنایی باشد، آنرا به پلیس اطلاع دهید.
۳-با مسدود کردن تماس‌ها و خصوصی کردن حساب‌های کاربری از خود محافظت کنید.
۴-امنیت سایبری خود را با تغییر گذرواژه و استفاده از نرم‌افزار‌های محافظتی بالا ببرید. از فیلترشکن برای مخفی کردن موقغیت مکانی خود استفاده کنید.
۵-ایمنی شخصی خود را ارزیابی کنید. پیوند شخصی شما با آزارگر چیست؟ آیا تهدید مستقیم یا خاصی وجود دارد؟ آزارگر از زندگی شخصی شما چه می‌داند؟
۶-با دوستان، خانواده و همکاران خود صحبت کنید و حمایت آن‌ها را جلب کنید. اگر در محل کار با یکی از انواع آزار مواجه شدید، به کارفرمای خود اطلاع دهید. آن‌ها می‌توانند مراقبت‌های بهداشت روان یا مشاوره حقوقی به شما ارائه دهند.
۷-از مسئولین دولتی تقاضای کمک کنید. آن‌ها می‌توانند با مقررات سختگیرانه‌تری رسانه‌های اجتماعی را مجبور به اقدام برای حذف محتوای آزار کنند.
۸-از روسای شبکه‌های اجتماعی تقاضای اقدام داشته باشید. با ارسال پیام به مدیرعامل فیس‌بوک، اینستاگرام و توییتر از این شرکت‌ها بخواهید تا در برابر آزار و اذیت آنلاین از زنان محافظت کنند.
اپلیکیشن گزارش آزار مبتنی بر جنسیت
در همین راستا فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران اپلیکیشن «جی-سیف» را راه‌اندازی کرده است.
جی سیف یک برنامه هوشمند برای روزنامه‌نگاران زن در سراسر جهان است. آن‌ها می‌توانند از این طریق هرگونه آزاری را که با آن مواجه می‌شوند اطلاع دهند و پشتیبانی مورد نیاز را دریافت کنند.
متن کامل این خبر را اینجا بخوانید.
