احمدرضا حلبی‌ساز، عکاس مطبوعاتی که چندی پیش از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و پس از حدود یک ماه به قید وثیقه آزاد شد، نسبت به وضعیت خود انتقاد کرد.
آقای حلبی‌ساز در صفحه شخصی نوشت: «مدتی قبل در اولین روزهای اعتراضات بازداشت و بعد از ۲۷ روز آزاد شدم. پس از آزادی ایمیل و اکانت‌هایم از بین رفته بود. نمی‌دانم عکس‌های ساده‌ام از ایران و افغانستان و کوبانی و گوشه و کنار جهان چه ایرادی داشتند.»
این عکاس خبری که سال گذشته در افغانستان از سوی طالبان نیز به مدت چند روز بازداشت شده بود در ادامه می‌نویسد: «در همه‌ی سال‌های عکاسی سعیم این بود که آرام و بی‌هیاهو کار کنم که مستقل باشم. می‌دانستم که مستقل بودن سخت است. همه‌ی تلاشم را کردم که درست باشم و بجای آنکه از خود بگویم صدای آدم‌های بی‌نام در خیابان و زلزله و سیل و جنگ و… باشم. که جز در اعماق نهان قلبم طرفدار هیچ چیز و هیچ کسی نباشم و به کسی باج ندهم.»
در بخش دیگر این دلنوشته احمدرضا حلبی‌ساز آمده است: «این روزها نه شغلی دارم نه رسانه‌ای که بتوانم دوباره عکس‌هایم را با شور و شوق به جهان نشان دهم. فکر نمی‌کنم جای من در زندان باشد. مثل هر انسان دیگری زندگی را دوست دارم و آزادی را.»
این عکاس مطبوعاتی و فعال رسانه‌ای در پایان متن خود اینگونه نوشت: «بگذارید آزاد باشم. بگذارید زندگی کنم. بگذارید عکس بگیرم که عکاسی زندگی من است.»
با گذشت بیش از دو ماه از آغاز اعتراضات سراسری در ایران پس از مرگ مشکوک مهسا امینی فشارها بر روزنامه‌نگاران بیش از پیش افزایش یافته و تاکنون بیش از ۵۲ نفر از روزنامه‌نگاران بازداشت و روانه زندان شدند.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران تاکنون در بیانیه‌های متعددی خواستار همه روزنامه‌نگاران دربند شده است.
