مقامات بلاروس در تاریخ ۱۱ سپتامبر ۵۲ زندانی سیاسی از جمله ۹ روزنامهنگار را آزاد کردند. فدراسیون بینالمللی و اروپایی روزنامهنگاران (IFJ-EFJ) این اقدام را مثبت ارزیابی کرده اما بر آزادی فوری ۲۷ روزنامهنگار باقیمانده در زندانهای این کشور تأکید کردند.
آنتونی بلانگر، دبیرکل فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران، در این رابطه گفت: «آزادی ۹ روزنامهنگار از زندانهای بلاروس لحظهای долمنتظره برای آنان و خانوادههایشان است. ما از این قدم استقبال میکنیم اما آزادی فوری و بدون قید و شرط ۲۷ همکار باقیمانده را خواستاریم. مردم بلاروس سزاوار دسترسی به اطلاعات مستقل هستند. ما محکم در کنار انجمن روزنامهنگاران بلاروس (BAJ) ایستادهایم که کاری فوقالعاده شجاعانه در پاسخگو نگهداشتن دولت انجام داده است.»
این آزادی که با میانجیگری ایالات متحده انجام شد، شامل روزنامهنگارانی چون ایگور لوسیک، پاول موژایکو و النا تیموشچوک میشد. در مقابل، آمریکا اعلام کرد تحریمها علیه شرکت هواپیمایی دولتی بلاروس (Belavia) را لغو و گشایش مجدد سفارت خود در مینسک را بررسی خواهد کرد. با این حال، بر اساس آمار انجمن روزنامهنگاران بلاروس، هنوز ۲۷ روزنامهنگار شامل چهرههای سرشناسی چون آندژی پوچوبوت، کاتسیارینا آندریوا و آندری آلکساندراو در زندان به سر میبرند. مایا سور، رئیس فدراسیون اروپایی روزنامهنگاران، این اقدام را «نیمهقدم» خواند و بر ضرورت آزادی تمامی روزنامهنگاران و صدها شهروند بیگناه دیگر تأکید کرد.