همزمان با افزایش شمار روزنامه‌نگاران کشته شده در غزه، کارمندان رسانه‌ها در منطقه از رویاهای خود برای بازگشت به زندگی بدون گلوله، بمب و بی‌رحمی سخن گفتند. در ویدئویی که توسط سندیکای روزنامه‌نگاران فلسطین(PJS) ضبط شده و توسط فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران منتشر شده است، روزنامه‌نگاران از رویاهای خود برای بازگشت به خانه، بودن در کنار خانواده و دیدار با دوستان صحبت کردند.

آنتونی بلانگر، دبیر کل فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران(IFJ) معتقد است که این ویدئو هزینه‌های انسانی روزنامه‌نگاران در این درگیری و جنگ فرسایشی را روشن می‌کند: «علیرغم شاهکارهای شجاعانه و فوق‌العاده‌، آنها به ساده‌ترین آسایش انسانی – خانواده، خانه و امنیت امیدوارند. پس از چهار ماه به عنوان چشم و گوش جهان، اکنون وظیفه ما این است که اطمینان حاصل کنیم که خبرنگاران غزه بتوانند هر چه زودتر به زندگی عادی بازگردند.»

شوروک شاهین، از تلویزیون سوریه، دلتنگ خانه خود و جمع شدن با خانواده برای صرف غذا است. ابراهیم کنعان از تلویزیون الغد در صد روز گذشته تنها سه بار و هر بار فقط برای چند دقیقه فرزندان خود را دیده است. امرو تاباش از تلویزیون الکوفیه، مشتاق دیدن مادرش است که در سه ماه گذشته تنها نیم ساعت با او گذرانده است. خانه جابر ابوکمیل، خبرنگار خبرگزاری معان ویران شده است. او می‌گوید: «دلم می‌خواهد فقط یک ساعت بنشینم و استراحت کنم.»

روزنامه‌نگارانی که همگی با کلاه ایمنی و جلیقه ضدگلوله کار می‌کنند و با پیشرفت جنگ، محل زندگی خود را چادر به چادر تغییر داده‌اند، علی‌رغم پس‌زمینه وحشتناک کارشان، تصویری از عزم و استواری را ترسیم می‌کنند.

فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران با همکاری سندیکای روزنامه‌نگاران فلسطین بسته‌های باتری، جعبه کمک‌های اولیه، چادر، لباس گرم و غذا را برای خبرنگاران غزه فراهم کرده است. با این حال، هنوز به کمک بیشتری نیاز است.