با گذشت چهاردهسال از بدترین قتلعام روزنامهنگاران در تاریخ، تنها «عدالت جزئی» برای خانوادههای کشتهشدگان قتل عام آمپاتوان در فیلیپین در سال ۲۰۰۹ برقرار شده است.
در سالگرد این واقعه فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران(IFJ) ضمن ابراز همدردی با خانواده قربانیان این فاجعه، اعلام کرد: «با وجود گذشت چهاردهسال، قاتلان روزنامهنگاران آزاد هستند و عدالت همچنان انکار میشود. ما از دولت و مقامات میخواهیم که به رنج خانوادههای کشتهشدگان پایان دهند.» اتحادیه روزنامهنگاران فیلیپین(NUJP) نیز در همبستگی با خانوادههای قربانیان خواستار عدالت کامل و غرامت برای این فاجعه شد.
در بیستوسوم نوامبر ۲۰۰۹، پنجاهوهشت نفر، از جمله سیودو روزنامهنگار، هنگام سفر در یک کاروان سیاسی در جزیره جنوبی میندانائو، به طرز وحشیانهای قتلعام و در گورهای دستهجمعی دفن شدند.
با وجود فشارهای مستمر ملی و بینالمللی و کمپینهای بیشمار، خانوادههای غیرنظامیان کشته شده پس از یک روند طولانی قانونی و شکست بازرسان در یافتن همه متهمان، هنوز در انتظار اجرای عدالت کاملند. در سالهای پس از آن، چندین شاهد کلیدی دادستان به قتل رسیدهاند، برخی از متهمان مردهاند و هشتادوسه نفر از بیش از ۲۰۰ مظنون هنوز آزاد هستند.
در دسامبر ۲۰۱۹، سه برادر که به عنوان طراحان اصلی این کشتار خونین معرفی شدند، به مجازات حبس ابد بدون امکان آزادی مشروط محکوم شدند. تا به امروز، تنها چهلوچهار نفر از دویست مظنون قتلعام محکوم شدهاند.
فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران و اتحادیه روزنامهنگاران فیلیپین معتقدند عدالت هنوز کامل نشده است. دادگاه قتل رینالدو مومی، روزنامهنگاری که جسدش هنوز پیدا نشده است را بررسی نکرد.
روزنامهنگاران و کارکنان رسانهای در فیلیپین امروز همچنان با خشونت زیادی مواجهند و آمار قتلهای روزنامهنگاران بالا است. آخرین بار، کرسنسیانو بوندوکین در سیویکم می در بیرون خانهاش در نزدیکی مانیل به قتل رسید.