شبکه همبستگی رسانه‌ای جنوب آسیا (SAMSN) وضعیت فعلی خبرنگاران تبعیدی افغان را یک بحران انسانی توصیف کرد و خواستار حمایت فوری بین‌المللی از آنان شد.
به قدرت رسیدن طالبان در اوت دو سال قبل، برای رسانه‌های افغانستان فاجعه بار بود. افزایش چشمگیر نقض حقوق رسانه‌ها، هدف قرار دادن سیستماتیک حقوق زنان از جمله حق کار، ارائه قوانین سرکوبگرانه که رسانه‌ها را هدف قرار می‌دهد، و فروپاشی اقتصادی بخش رسانه‌ای کشور که زمانی پر رونق بود، هزاران تن از روزنامه‌نگاران و کارکنان رسانه‌ها را مجبور به مهاجرت کرده است.
در این دوره دشوار، فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران(IFJ) و زیرمجموعه‌های آن با اقداماتی از قبیل ارائه کمک‌های بشردوستانه، آموزش‌های حرفه‌ای، و کمک به جابه‌جایی اسکان آنان در کشورهای مقصد روزنامه‌نگاران افغان دفاع و حمایت کرده اند.
بسیاری از روزنامه‌نگاران اهل افغانستان، در کشورهای همسایه از جمله پاکستان و ایران گرفتار شده‌اند. آوارگی، بلاتکلیفی، ناامیدی از آینده، تمدید نشدن روادید، مشکلات مالی، چالش‌های بهداشتی و فقدان دسترسی به مراکز درمانی این روزنامه‌نگاران را تحت فشار روانی شدیدی قرار داده است. تأخیرهای مداوم در صدور ویزا، بسیاری از کارکنان آسیب دیده رسانه‌ها را در وضعیتی خطرناک، بدون دسترسی به امکانات اولیه زندگی و در ترس دائمی از اخراج قرار داده است.
شبکه همبستگی رسانه‌ای جنوب آسیا (SAMSN) ضمن ابراز نگرانی شدید از کمبود حمایت‌های بین‌المللی از این روزنامه‌نگاران تبعیدی بسیار آسیب‌پذیر، خواسته‌هایی از دولت‌های جهان و سازمان‌های بین‌المللی مطرح کرد، از جمله:
– افزایش و پیگیری برنامه‌های ویزای اضطراری، ساده‌سازی نیازمندی‌های ویزا، گسترش منابع برای رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی و ارائه پشتیبانی و منابع بیشتر برای اسکان خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای افغان در کشورهای مقصد.
– ارائه کمک و حمایت فوری برای خبرنگاران افغان در تبعید؛ از جمله کمک‌های بهداشتی، مالی، مسکن و سایر کمک‌های بشردوستانه و حمایت از آنان برای ادامه فعالیت.
– احترام به نیازهای خاص و آسیب پذیری زنان روزنامه نگار در تبعید.
– کارزار علیه بازگرداندن خبرنگاران افغان از پاکستان، ایران و سایر کشورها به قلمرو تحت کنترل طالبان.
