دسترسی به اخبار و اطلاعات در افغانستان پس از تسلط طالبان به‌شدت کاهش یافته است. از بیش از ۹۰ روزنامه چاپی قبل از ۱۵ اوت ۲۰۲۱، تنها ۱۱ روزنامه باقی مانده است. تعداد ایستگاه‌های تلویزیونی و رادیویی و همچنین تعداد کل کارکنان رسانه‌ای در کشور، بیش از پنجاه درصد کاهش یافته است و درصد روزنامه‌نگاران زن از ۲۵ درصد به ۱۵ درصد رسیده است.
روزنامه‌نگارانی که به کار خود ادامه می‌دهند با سخت‌ترین شرایط روبرو هستند. از زمان تسلط طالبان، هفت نفر کشته، ۱۴ نفر زخمی و ۲۶ نفر دستگیر شده اند. چالش‌های قانونی، آزار و اذیت و ارعاب امری عادی است.
این‌ها سرفصل یافته‌های یک گزارش تحقیقی دقیق است که اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران افغانستان (ANJU) در دومین سالگرد تسلط طالبان منتشر کرده است. این گزارش شامل تجزیه و تحلیل آماری مسائلی که رسانه‌های افغانستان با آن مواجه هستند، شهادت دست اول روزنامه‌نگارانی که در این کشور کار می‌کنند و اظهار نظر دولت این کشور است.
تیم داوسون، معاون دبیرکل فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) در واکنش به انتشار این گزارش گفت: «تخریب تعداد زیادی از رسانه‌های آزاد افغانستان از بارزترین و تکان‌دهنده‌ترین پیامدهای تغییر رژیم در آن کشور است. اگر حکومت طالبان می‌خواهد احترام بین‌المللی را به دست آورد، باید فوراً برای محافظت از رسانه‌های باقی‌مانده و اطمینان از اینکه خبرنگاران می‌توانند کار خود را بدون آسیب و آزار انجام دهند، اقدام کند.»
سابینا ایندرجیت، رئیس فدراسیون خبرنگاران آسیا-اقیانوسیه (گروه منطقه‌ای IFJ) درباره وضعیت رسانه‌ها در افغانستان گفت: «ما به یک چارچوب قانونی قابل انطباق، سیاست‌گذاری بر مبنای برابری جنسیتی و تعهد تزلزل ناپذیر به آزادی مطبوعات نیاز فوری داریم.»
فقدان چارچوب‌های قانونی جامع، چالش‌ها را تشدید کرده است. احمد شعیب فنا، رئیس اجرایی اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران افغانستان گفت: «سانسور و خودسانسوری بیداد می‌کند و روزنامه‌نگاران در قلمرو خطرناک محتوای مجاز حرکت می‌کنند. تهدید، ارعاب و خشونت فضایی از ترس ایجاد کرده و باعث مهاجرت روزنامه‌نگاران ماهر شده و دسترسی شهروندان به اطلاعات بی‌طرفانه کاهش یافته است.»
