فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران و شورای جنسیتی این نهاد، مصادف با «روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان»، خواستار اقدام‌ فوری از سوی دولت‌های جهان و شبکه‌های اجتماعی برای ریشه کن کردن خشونت مبتنی بر جنسیت شد.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) از دولت‌های جهان خواست تا با تصویب کنوانسیون ۱۹۰ سازمان بین‌المللی کار (ILO)، با مسئولیت‌پذیری نسبت به ریشه کن کردن آزار، اذیت و خشونت علیه زنان اقدام کنند.
فدراسیون همچنین از سیستم عامل‌های شبکه‌های اجتماعی می‌خواهد تا گام‌های فوری برای ممنوعیت ابعاد مختلف تبعیض، از جمله تبعیض نژادی و جنسیتی، بردارند و مانع آزار و سوءاستفاده‌های آنلاین شوند.
آنتونی بلانگر، دبیرکل فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، در این زمینه گفت: «ما نگران هستیم، چرا که سطح پاسخگویی رسانه‌های اجتماعی به شکایات زنان در مورد آزار و اذیت آنلاین ناکافی است و به اصطلاح سیاست‌های آن‌ها برای ریشه کن کردن سواستفاده هدفمند موثر نیست یا به طور واقعی اجرا نمی‌شود.»
ماریا آنجلس سامپریو، رئیس شورای جنسیت فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، با تاکید بر اهمیت تصویب گسترده کنوانسیون ۱۹۰ در کشور‌های جهان، در این زمینه گفت: «مبارزه با خشونت مبتنی بر جنسیت در محل کار باید از طریق سیاست‌ها و رویه‌های قوی حمایت شود تا با مجازات مجرمان، پیام واضح عدم تحمل خشونت جنسیتی در اتاق‌های خبر ارسال شود.»
کنوانسیون ۱۹۰ سازمان جهانی کار با غیرقانونی دانستن خشونت علیه زنان در محل کار، سواستفاده آنلاین را نیز غیرقانونی دانسته و آن را به یک موضوع مرتبط با ایمنی و سلامت تبدیل کرده است.
در صورت تصویب این کنوانسیون در یک کشور، کارفرمایان رسانه ملزم می‌شوند تا از امنیت محل کار برای زنان اطمینان حاصل کنند و مکانیزم محکمی را برای طرح شکایت از سوی روزنامه‌نگاران زن، در صورت وقوع آزار، فراهم کنند.
فدراسیون از نهاد‌های وابسته خود می‌خواهد تا با اتحادیه‌های کارگری متحد شوند و دولت‌ها را وادار به برداشتن گام‌های مشخصی در جهت تصویب این کنوانسیون کنند.
طبق نظرسنجی فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران که در سال ۲۰۱۷ میلادی منتشر شد، ۴۸ درصد از روزنامه‌نگاران زن اذعان داشتند در محل کار خود با خشونت جنسیتی روبرو شده‌اند.
در همین نظرسنجی، ۴۴ درصد زنان به مواجهه با سوء استفاده آنلاین اشاره کرده‌اند.
این بررسی نشان داد دو سوم کسانی که از خشونت جنسیتی رنج می‌برند، شکایتی ثبت نکرده‌اند و این درحالی است که ۸۵ درصد کسانی که شکایت کرده‌اند معتقد بودند که اقدام‌های کافی علیه مجرمان انجام نشده است.
نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که تنها یک‌پنجم دفترهای کاری سیاست‌های مبتنی بر جنسیت و آزار جنسی را برای پیشگیری از خشونت پیش گرفته‌اند.