به مناسبت دومین سالگرد تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین، فدراسیون‌های بین‌المللی و اروپایی روزنامهنگاران(IFJ-EFJ) با سرگئی شوترکتسکی، رئیس اتحادیه مستقل کارکنان رسانه‌های اوکراین (IMTUU) گفتگو کرده‌اند تا بررسی کنند که واقعیت زندگی روزنامهنگاران اوکراینی چگونه تغییر کرده است و جامعه روزنامه‌نگاری و اتحادیه‌های همکار چه اقداماتی می‌توانند برای حمایت از روزنامهنگاران در میدان انجام دهند.
۱- وضعیت حال حاضر و احساس شما چگونه است؟
وضعیت همچنان وخیم است. اقتصاد ویران شده است. شهرها با خاک یکسان شده و اشغال شده‌اند. خانواده‌ها از هم پاشیده‌اند. حملات موشکی و پهپادی مداوم است. هیچ جای امنی در کشور وجود ندارد. بسیاری از روزنامهنگاران به دلیل خطرات امنیتی، سربازگیری اجباری یا مهاجرت زنان، شغل خود را از دست داده‌اند. وضعیت حقوق کار بدتر شده است.
۲- مهم‌ترین نیازهای روزنامهنگاران اوکراینی دو سال پس از آغاز تهاجم روسیه چیست؟
آموزش امنیت فیزیکی و کمک‌های اولیه، آموزش امنیت اطلاعات و داده‌ها برای مقابله با حملات سایبری و اطلاعات نادرست؛ حمایت روانی برای مقابله با استرس ناشی از جنگ؛ ارتقاء مهارت‌های روزنامه‌نگاری در حوزه رسانه‌های نوین.
۳- جنگ چگونه بر کار اتحادیه مستقل کارکنان رسانه‌های اوکراین (IMTUU) تأثیر گذاشته است؟
اتحادیه دیگر کارکنان حقوق‌بگیر ندارد و حق عضویت‌ها به صورت داوطلبانه پرداخت می‌شود؛ تعداد اعضای ثبت‌شده به نصف کاهش یافته و به 600 نفر رسیده است. اکثریت اعضای اتحادیه زنان هستند. با وجود مشکلات، اعضای اتحادیه به پرداخت حق عضویت خود ادامه می‌دهند که برای صدور کارت خبرنگاری، ارائه کمک‌های حقوقی، کمک‌های مالی و اجاره رایگان جلیقه ضدگلوله استفاده می‌شود.
۴- اتحادیه‌ها و جامعه روزنامه‌نگاری چگونه می‌توانند به روزنامهنگاران اوکراینی کمک کنند؟
باید به زنانی که مجبور به ترک اوکراین شده‌اند توجه بیشتری شود، دانش و تجربه حرفه‌ای به روزنامهنگاران اوکراینی منتقل شود و به اوکراین کمک شود تا در مقابل پروپاگاندا و اطلاعات نادرست روسیه در جهان بتواند از خود دفاع کند.
